De Bodemkundige Dienst op het agroforestrycongres in Sardinië

Dit jaar vond het congres plaats in Nuoro, een stad in het binnenland van Sardinië. Dat is geen toeval: op het eiland komen heel wat agroforestrysystemen voor. De meriagos, weiland met kurkeiken en landbouwdieren, typeren het eiland. De hele week lang werden verschillende interessante onderzoeken gepresenteerd over bijvoorbeeld de impact op gewasopbrengst in agroforestrysystemen, vormen van 3D-beelden om koolstofopslag in bomen beter te kwantificeren, gebruik van biochar en houtsnippers op landbouwpercelen, economische analyses over kippen in boomgaarden, vergelijking van subsidieprogramma’s voor agroforestry in EU-lidstaten, …

Voor één dag werden de presentaties ingeruild voor veldbezoeken om verschillende agroforestrysystemen ook eens in de praktijk te bekijken. Zo was er een uitstap naar het silvopastoraal agroforestrysysteem in Monti, waar schapen tussen kurkeiken gehouden worden. Eucalyptusbomen als windscherm voor landbouwgewassen konden in Arborea bekeken worden en in Monte Sant’Antonio de ‘Nera di Arbus’-schapen die tussen de eiken grazen. Op de experimentele sites van Elighes Uttiosos in Montiferru kent het ‘Bue Rosso’ rundvee een rotationele begrazing op agroforestrypercelen. Verplaatsbare elektrische draad bakent het gebied af waar het vee mag grazen. Na een bepaalde periode wordt deze draad verplaatst en kan het vee elders grazen. Dit systeem verhoogt een aantal ecosysteemdiensten zoals een hogere biodiversiteit (planten, insecten…), vastlegging van koolstof in de bodem, betere voederwaarde, etc. De veehouder is zo tevreden van dit systeem dat de onderzoekers zijn enthousiasme moeten temperen en voorkomen dat hij het hele systeem omvormt naar rotationele begrazing, ze moeten namelijk een referentieperceel behouden. Tot slot konden de bezoekers nadien op de boerderij Elighes Uttiosos verse traditionele producten proeven, waaronder Casizolu kaas en het ‘Bue Rosso’-vlees.